Kleine meisjes in tutu’s op een groot podium

Vorige week had de kleine meid haar dansoptreden. De lieverd is 3,5 maar heeft het afgelopen schooljaar gedanst in de peuterdanslessen op de lokale dansschool. Waar ze het aanvankelijk allemaal wel geinig vond maar thuis de geleerde dansjes niet liet zien. Deed ze haar eigen wiebeldansje thuis wel steeds vol overtuiging. Het afgelopen jaar is de liefde voor het dansen gegroeid.

Dansende kleine peuters

Evi is verliefd op haar danspakjes, vooral het danspakje dat ze van Sinterklaas kreeg. Desbetreffend danspakje dat de suffe Sint in zijn onwetendheid te klein had gekocht en die Evi samen met mama heeft geruild voor een grotere maat. Sinterklaas wist gewoon niet dat danspakjes standaard zo’n 4 maten kleiner vallen dan aangegeven staat in het danspakje. Tsja, als we de winkel inlopen vertelt ze aan de verkoopster het verhaaltje van de suffe Sint en haar mooie danspakje. Het is maar goed dat Evi nog niet weet dat mama die Sinterklaas was die met het zweet op haar voorhoofd nog een keuze moest maken terwijl Evi op de PSZ aan het spelen was en bijna opgehaald moest worden.

Iedere week dansles

Maar goed, de kleine meid heeft dus iedere week enorm genoten van haar dansles. Elke woensdag zijn we trouw geweest. Of er moest een bijzondere situatie zijn zoals een zieke of een midweek naar CenterParcs. Maar aangezien we dat allemaal niet wekelijks doen waren we dus vooral op dansles. Ook haar beste vriendin heeft zij op dansles. Die beste vriendin heeft ook een kleiner zusje dus die is wat minder gefixeerd op Evi maar hé er is een klik tussen de dames en ze vinden elkaar wel ernstig lief. De dansjuf van Evi is ontzettend lief en Evi heeft er vooral iedere week heel veel zin in om haar juf weer te zien.

Een dansoptreden op een groot podium

En zo kwamen we bij het dansoptreden om het dansseizoen af te sluiten. Een optreden in de Schouwburg van IJmuiden wel te verstaan. Samen met zo’n 200 andere kinderen en dansende dames. Ruim van tevoren waren de kaartjes in ons bezit want zoiets wil je niet missen, al deden de peuters “maar” 1 dans. Op de dag zelf had Evi enorm veel zin om haar tot-in-den-treure-geoefende-Bloemendans te dansen met haar vriendinnen. Ik was op van de zenuwen en vrat mezelf op. Ik hoopte vooral dat ze het heel erg leuk zou hebben en hoopte dat ik de knot op de juiste manier had gemaakt. Bij de Schouwburg aangekomen gaf Evi aan dat we niet op de juiste plek waren, want hier had zij geen dansles. Tot haar bestie in zicht kwam en Evi om was. Toen had ze er vooral heel veel zin in.

Ik daarentegen vrat mezelf nog meer op. En de mama’s om mij heen ook. Allemaal waren we zenuwachtig want dit was toch wel andere koek dan die 3 kwartier op de woensdagmiddag. Wij zouden de dames zo’n 3,5 uur niet zien totdat ze op het podium stonden en daarna pas in de pauze weer in onze armen zouden zijn. We vonden het nogal wat. Ik heb nog wat versnaperingen bij de supermarkt gehaald en in de kleedkamer geworpen. Maar daarna moest ik me echt zelf vermaken. Dat is prima gelukt met de man, we zijn lekker wezen lunchen en daarna heb ik vol zenuwen gewacht totdat de familie bij de Schouwburg was en we naar binnen konden. Ook binnen weer de zenuwachtige mama’s die aan het aftellen waren totdat hun ukkies op het podium verschenen.

Loslaten blijft spannend

En toen was daar het moment. De dames dansten een Bloemendans zoals die nog nooit eerder vertoond was en potverdorie wat was ik trots op mijn kleine meisje. Die het toch maar deed met haar 3 jaar op dat grote podium! Huilend en lachend met een beslagen bril heb ik genoten. Met mij de andere mama’s die we wekelijks zagen en uiteraard de rest van de zaal die vertederd werd door die kleine prachtige stoere meiden in hun tutu’s daar op dat grote podium! Filmpjes en foto’s hebben we later uitgewisseld, omhuld door trots, zo gaaf. Evi mocht later kiezen wat ze wilde eten, want als je zo stoer bent mag je dat natuurlijk en heeft ze een paar cadeaus gekregen. Ze was enorm in haar nopjes, dat mag duidelijk zijn.

Terugkijken op een leuke dag

De dansschool plaatst nu geregeld foto’s van die dag en ik zie steeds de peutertjes terugkomen. Zo te zien hebben ze echt een gave dag gehad. Evi vertelde ook allemaal leuke dingen en het is echt bijzonder om het zo toch nog een beetje te kunnen zien. Ik ben blij dat we nu een paar weken vrij zijn maar verheug me nu al op het optreden van volgend jaar. Dat ik dan 2x de zenuwen moet doorstaan die ik nu heb doorstaan, omdat ze dan 2x moet optreden, is een ander punt maar hé. Mocht je er de volgende keer bij zijn? Die enorm trotse moeder met beslagen brillenglazen, dat ben ik 😉