Ik zou de beste moeder ooit worden

Echt, ik wist het allemaal wel voordat ik moeder was. Die irritante dingen die kinderen deden, dat zou mijn kind allemaal niet gaan doen. Er was maar weinig waar deze alwetende niet- moeder zekerder over was. Lach je even met me mee?

Dingen die ik dacht voordat ik moeder was

Er waren allerlei dingen waarvan ik dacht dat mijn kind dat dus niet zou doen maar ook een hoop dingen die ik niet zou doen. Als ik andere moeders zag worstelen wist ik het allemaal wel beter: ze moesten dit en dat doen, ik zou dat allemaal niet accepteren bla bla bla. Mijn idee van mijn rol als moeder was verrekte rooskleurig in ieder geval. We kunnen in ieder geval stellig zeggen dat ik hard uit mijn ivoren toren gekletterd ben.

Dat doet mijn kind niet

Mijn kind zou netjes dank u wel, alstublieft en met 2 woorden spreken. Ze zou zeker niet snotjes eten, met haar mond vol eten praten of met haar mond open kauwen. Mijn kind zou zichzelf goed kunnen vermaken en zou lekker veel buitenspelen. Daarnaast zou haar kamer altijd keurig opgeruimd zijn, zou ze houden van boswandelingen, zou ze nooit gillen en nooit brutaal zijn. Dat zou ik er allemaal als moeder wel goed ingehamerd hebben.

Snoepjes en suiker? Geen haar op mijn hoofd die daar vaak aan toe zou geven. Ze zou ook maar weinig bezig zijn met een scherm, hooguit een half uur per dag want langer is niet goed volgens de specialisten. Deze aanstaande moeder wist het allemaal wel 😉

De werkelijkheid als moeder

Nou, inmiddels zijn we 8 jaar verder en heb ik bergen aan eisen aan mijzelf en mijn kind laten varen. Ik heb geleerd dat mijn kind haar eigen persoonlijkheid is en dat ik soms op mijn kop kan staan maar dat er dan nog niets door gaat veranderen.

Ook ik rook aan die babybillen in een luier om te kijken of er een nieuwe luier om moest. Al zou ik dat toch echt nooit doen want ik vond het maar een raar idee om aan een ander z’n billen te ruiken. Een hele collectie aan driftbuien en frustraties ben ik inmiddels rijker. Zoektochten naar wat mijn kind nou het beste zou helpen, groenten en fruit weer in de gratie van mijn kind krijgen door middel van de PSZ juffen (en niet zo milde omkooppraktijken).

Lekker een wandeling maken maar vol frustraties thuiskomen? Been there, done that. Wortels aan de muren omdat mijn peuter het verschrikkelijk vond smaken? Check.

Ik ben geen perfecte moeder, en dat is ok

Al mijn woorden en gedachtes die ik had voordat ik moeder werd heb ik in moeten slikken. En weer in moeten slikken. Het is namelijk helemaal niet erg dat ik geen perfecte moeder ben. Het is ook niet erg dat mijn kind niet perfect is. Samen zijn wij gewoon ons en doen we wat voor ons werkt, we zijn gelukkig met schermen, klagen over wandelingen en spruitjes. En we zijn vooral heel gelukkig met snoepjes en elkaar.