Je rot schrikken van de geluiden van kinderspeelgoed

Speelgoed en dan vooral speelgoed wat geluid maakt. Wie heeft het niet in huis? Voor de mini’s geweldig, een klein prinsesje dat tegen ze praat, een baby die echt baby geluiden maakt, een baby shark puzzel die hèt baby shark liedje zingt als je er een puzzel stukje oplegt. Of één van de favoriete van Zannah: een theepot die liedjes zingt en als je een kopje thee inschenkt het geluid maakt van klokkend water.

Zou het dan toch kunnen?

Op het feit na dat ik na 100x hetzelfde liedje soms lichtelijk geïrriteerd raak dat er niet even een ander liedje of geluidje kan, vind ik al dat speelgoed met geluid eigenlijk wel leuk. Het zijn vrolijke liedjes en vaak zijn ze nog leerzaam ook. Tot dusver prima dus, al dat speelgoed. Maar er is een dingetje dat ik er wel vervelend aan vind, of raar of misschien gewoon apart en eng soms. In de avond wanneer Zannah klaar is met spelen ruimen we alles netjes op in haar eigen speelhoekje: die diertjes bij de diertjes, de puzzels bij de puzzels etc. Het speelgoed met geluid zet ik niet allemaal uit, dat ruimen we alleen op.

En daar begint het rare dus. Soms blijft alles stil, opgeruimd, wachtend in de speelhoek tot Zannah de volgende dag weer met ze wilt spelen. Maar soms ook niet. Dan maken ze ineens vanuit het niets geluid, beginnen te praten of bewegen terwijl daar geen reden voor is. Alsof ze vergeten zijn dat ik nog in de woonkamer ben. Alsof ze te vroeg tot leven komen wat ze misschien normaal doen als ik op bed lig. Want vaak na 1x geluid maken blijft het stil, alsof ze net als ik geschrokken zijn, zij van mijn aanwezigheid en ik van hun onverklaarbare bewegingen en geluiden. Alsof ze wachten totdat ik vertrek en ze verder kunnen gaan met wat ze eigenlijk wilden doen. Ik vraag me dan wel is af: zullen ze net zulke avonturen beleven als in toy story?! Rennend en zelf spelend door ons huis tot de eerste van ons weer wakker zijn en ze weer keurig op hun plekje terug het hoekje in duiken.

Of laat ik me te veel meeslepen in een tekenfilm? Geloof ik teveel in onverklaarbare dingen? En is het gewoon een vlieg die op het aan/uit knopje landde waardoor het speelgoed afgaat, even geluid maakt en mij daardoor op laat gaan in mijn fantasie? Als het aan mij ligt dan toch het eerste, hoe gezellig als onze speelgoed familie ’s nachts feestjes viert bij ons thuis. Zolang ze dat maar wel blijven doen als ik het niet door heb. Want als ik ze ineens door de woonkamer zie dansen dan denk ik toch dat het van gezellig wat eng gaat worden. En dan gaan hun knopjes misschien toch wel op uit ’s nachts.

Lees hier alle blogs van Larissa