Opmerkingen over zwanger worden, ze zijn pijnlijk | Een brief
Geregeld krijg ik als moeder van 1 kindje de opmerking dat ik weleens op mag schieten voor een volgende. Dat het tijd is voor een ander kindje en dat het voor Evi zielig is dat zij alleen is. Zo ook in 2016, waarna ik deze brief schreef. Heel lang heeft hij in mijn concepten gestaan maar ik vind het toch wel tijd om deze te delen. Want niet alleen toen kreeg ik opmerkingen, nu nog steeds en met mij vele anderen.
Opmerkingen zwanger worden
Het valt me op dat mensen vaak gewoon maar alles eruit gooien dat in hen opkomt. Onder het mom van grapjes worden soms enorm lullige dingen gezegd en dat terwijl er best wel eens wat vaker nagedacht mag worden bij wat woorden wel niet allemaal kunnen betekenen. Eind 2016 schreef ik deze brief, zette hem in mijn concepten en keek er eigenlijk niet meer naar. Toen was hij te confronterend en daarna bleek ik weer zwanger en gebeurde er natuurlijk nog veel meer. Mocht je nog niet weten hoe die zwangerschap verliep?
Lees dan ook: Tweede zwangerschap, van droom tot nachtmerrie Via deze link kun je alles lezen. Nadat ik laatst weer een opmerking kreeg en gezien mijn werk met Lief Gedragen vond ik dat ik toch deze brief moest publiceren.
Hi lief moedertje dat ik via Evi ken
Onze dochters delen een hobby, daarom zie ik jou al bijna anderhalf jaar bijna wekelijks. Je bent een lieve moeder, betrokken bij je dochters. Ja dochters, jij hebt er 2. We kletsen wat af, over onze meiden, en wat algemene kletspraat. We delen wat tips met elkaar, zoals dat gaat als je dochters een gezamenlijke hobby hebben. De meiden vinden elkaar lief, we zitten dus geregeld bij elkaar in de buurt in de “wachtkamer”.
Je hoorde daardoor dat Evi wederom zei dat ze graag een zusje wilt. De overburen, haar hobby-vriendinnetje en vrienden van de PSZ hebben een broertje/ zusje. Jongens vind Evi vaak maar te druk, de wens voor een zusje is geboren. Maar jij hoorde dus Evi haar wens uitspreken en maakte de “lollige” opmerking dat ik dus maar eens op moest schieten en mijn best moest gaan doen.
Lachen joh, hahaha
Jij kan natuurlijk ook niet weten dat ik heeeel graag nog een kindje zou willen. Dat de man en ik hartstikke ons best doen en dat we inmiddels bijna een jaar verder zijn. Dat we in Italië tijdens een geweldige vakantie met vrienden erachter kwamen dat we maar eens test moesten doen, die positief bleek te zijn. Dat we door die positieve test intens gelukkig waren en dat wij onze meisjes samen plezier zagen hebben. Dat ik mezelf achter de kinderwagen Evi naar school zag brengen. Dat ik me heel goed voelde en omdat het mijn 3e zwangerschap was, dat mijn buik al lekker vormde.
3e Zwangerschap?
Ja, voor Evi hebben we een miskraam gehad. Ja, de man en ik hebben beide toen een flinke deuk in ons hart gekregen want we wilden ontzettend graag een kindje. Dat dit zo vervelend afliep deed pijn. Maar ook die mooie laatste Italiaanse test liep vervelend af. Suf dat we ons er misschien weer zo op verheugden maar als je een hartenwens vervuld ziet worden gebeurd dat nou eenmaal. En bij 10 weken ontspannen zwanger zijn bekruipt je het gevoel ook dat het goed gaat. Overmoed misschien maar ok. Ondertussen bleven we onszelf een beetje beschermen, je weet immers maar nooit.
Zo liepen wij met een grote grijns naar binnen bij de verloskundige, maar gingen we wederom wat verslagen naar buiten. In de avond moest ik werken en deed ik dat maar op de automatische piloot. Aan het einde van de avond barstte ik in huilen uit tijdens de overdracht bij een collega die op een andere groep werkte. De arme vrouw wist niet wat haar overkwam. Maar dat weet jij natuurlijk niet. Ik heb een hoop voor me gehouden. Alleen de inner-circle weet het eigenlijk. Dat mijn hart wederom brak toen ik mijn moeder verdrietig hoorde zijn erom wist je niet. Mijn moeder heeft kanker, mijn, onze zwangerschap was dus een lichtje in onze dagen. Een lichtje in het leven van mijn moeder want die vreet haar kleindochter ook al op van liefde. Die 2 zijn enorm gek van elkaar. Dat wist je wel, dat heb je weleens gezien toen mijn moeder mee was naar het optreden van haar kleindochter.
Ook nu weer niet vanzelf
Dat deze miskraam ook weer niet vanzelf ging, dat wist jij ook niet. Weer? Helaas wel. Blijkbaar houdt mijn lichaam niet van opgeven, blijkbaar iets dat ook mijn baarmoeder niet wilt doen. Liep ik de eerste keer 1,5 week voor Jan Doedel rond, omdat ik nu geen curettage wilde liep ik nu zowaar 3 weken bezig te zijn met het uitstoten van een vruchtje. Pillen, natuur zijn beloop laten gaan, echo’s, echo’s en echo’s later heeft de gynaecoloog me gelukkig wat kunnen helpen.
Dat weet jij niet. Kun je ook niet weten maar het betekent dat het licht weer op groen staat en dat mijn lijf weer zwanger zou kunnen worden. Ik zou het ook echt geweldig vinden om weer zwanger te zijn en het kleintje uiteindelijk gezond en wel in mijn armen te kunnen houden. Deze opmerkingen worden tegen mij gemaakt terwijl ik dus bezig was met het verliezen van ons kindje en dat maakt het extra pijnlijk.
Opmerkingen die pijn doen
Het punt van deze brief is eigenlijk dat lollige opmerkingen, zeker rondom zwangerschap gewoon pijn kunnen doen. Je weet niet waarom mensen “maar” 1 kindje hebben of überhaupt geen kinderen. Misschien konden ze niet zwanger worden, is het fysiek te belastend, zijn er problemen tijdens de zwangerschap ontstaan etc etc. Door mijn brief hoop ik anderen te kunnen laten weten dat zij niet alleen zijn in de wereld. Niet alleen in hun verdriet. Een taboe te doorbreken. Want dat rust toch nog vaak op miskramen. Helaas.
Ik heb veel aan mijn man, familie en lieve vrienden. Weet dat je niet alleen door je verdriet hoeft heen te gaan.
28 COMMENTS
Kimberley
5 jaar agoKusje voor jou. Ik wil niet zeggen dat ik jouw gevoel ken, zeker niet. Ik wil wel vertellen dat de opmerkingen pijn doen. Ik kreeg te horen voor ons eerste kindje dat ik PCOS had en er een kans bestond dat ik niet zwanger kon worden. In ieder geval niet natuurlijk. dat sowieso. Ik kreeg ook opmerkingen dat ik moest gaan opschieten voor de kinderbijslag enzo. Niet dat ze wisten dat ik het al een jaar aan het proberen was, maar toch. Niemand moet er zomaar vanuit gaan dat het kan.
Kimberly
5 jaar ago AUTHORBizar hè dat mensen dit allemaal uitkramen tegen anderen. Ik snap het oprecht niet! Dikke knuffel!
Christa
5 jaar agoDappere vrouw ben. Een sterke, maar gevoelige vrouw zoals ik je nu ken.
Ik weet absoluut niet hoe het voelt, maar ik weet wel dat ik nooit degene zal zijn die deze opmerkingen plaatst, JUIST omdat ik weet hoe zeer het kan doen (inner-circle).
Mensen zijn er te weinig mee bezig : nadenken over wat je tegen een ander zegt.
Ik schreef er ook al eerder een blog over.
Zelf heb ik er ook mee te maken gehad, maar ik ben er zo een die keihard een opmerking terugplaatst.
Voorbeeld : Een voetbalmaatje van de man zat ineens aan mijn zwangere buik. Waarop ik mijn hand naar zijn kruis bracht en zei : “Ik pak jou toch ook niet ineens bij de ballen alleen omdat het uitsteekt?!”..
Mensen er om heen keken vol verbazing, maar het resulteerde er wel in dat er nooit meer iemand ZOMAAR aan mijn buik zat 😉
Heel ander voorbeeld dan jij hierboven benoemd, maar deze schoot me even te binnen.
Kimberly
5 jaar ago AUTHORHahaha heerlijk! Het kan maar beter duidelijk zijn toch?! Ik hoop toch gewoon dat het mensen steeds vaker duidelijk zal zijn dat ze eerst moeten nadenken of moeten weten hoe de vork in de steel steekt voordat ze commentaar leveren.
Rachelle
5 jaar agoDat heb je prachtig omschreven met een kleine twist en knipoog! Ik snap het inderdaad niet dat men zich daarmee bemoeit…
Sofie
5 jaar agoheel mee geschreven xxxx
Laura / fitfunfab.nl
5 jaar agoIk had je brief al gelezen, maar nog even geen tijd gehad om op te reageren, want wilde niet zomaar een reactie plaatsen op zo’n openhartige en eerlijke brief. Ik lees hem dus nu voor de tweede keer en vind de brief op 1 of andere manier nu nog ‘mooier’ en emotioneler. Ik vind het knap hoe je het omschrijft. Ook vind ik het BIZAR hoe sommige mensen kunnen reageren… bizar is nog niet eens het goede woord. Ik volg je nu een tijdje op IG en 1 ding weet ik zeker… je bent echt en geweldige mama en vrouw en ik hoop dat misschien toch nog ooit je vurige wens in vervulling mag gaan. Liefs
PS: ik ben zelf enig kind (ook niet ‘vrijwillig’ en heb een GEWELDIG leven gehad, dus het komt sowieso goed met Evi!
Kimberly
5 jaar ago AUTHORAhhh Wat lief van je! Dat vind ik echt heel fijn om te lezen ❤
Jessica - Foodie Feest
5 jaar agoAh wat naar zeg! 🙁 Ik snap misschien wel dat mensen interesse tonen in de zin van ‘wil je een broertje of zusje erbij’ maar om dan te zeggen dat je op moet gaan schieten en je best moet doen? Niet echt gepast. Er zijn helaas een hoop mensen van alles uitkramen zonder na te denken wat de gevolgen zijn.
priscilla
5 jaar agoIk weet er alles van en ik heb er zoveel moeite mee gehad. Ik heb zelf PCOS en het krijgen van onze dochter was een lange, zware weg. Iedereen in mijn omgeving wist er van.. maar toch bleven er veel opmerkingen komen.
Malou Rouwhof-Beld
5 jaar agoHeel mooi geschreven, en wat heftig zeg. Het zou inderdaad beter zijn als mensen wat voorzichtiger zijn met dit soort opmerkingen.
Krystle/Batboy
5 jaar agoDat heb je prachtig geschreven! Ik ken het gevoel wel een beetje dus kan me wel in je verplaatsen. Mensen zeggen vaak zo van die stomme dingen waar ze anderen mee kwetsen ik snap dat ook niet.
Eva
5 jaar agoHeel mooi geschreven.. En heel herkenbaar helaas. Dikke knuffel ❤️
Nicole Orriëns
5 jaar agoIk ben altijd weer verbaasd dat mensen zulke dingen zeggen. De meesten zullen toch doorhebben dat zoiets pijnlijk kan zijn?!
Kimberly
5 jaar ago AUTHORDaar ga je vanuit inderdaad. Ik benoem het tegenwoordig ook dat ik het graag zelf ook anders had gewild.
Daisy
5 jaar agoOngelofelijk hoe hard en vooroordelend mensen eigenlijk kunnen ze zijn, Iedereen heeft zo zijn gedachten maar soms houdt je die voor jezelf ipv anderen ermee aan te vallen en te kwetsen
Chaya
5 jaar agoMooi geschreven en goed dat je hier aandacht aan besteed. Opmerkingen kunnen soms erg hard aankomen. Na het overlijden van mijn zoon heb ik soms ook vreemde opmerkingen gehoord. Mensen weten soms ook niet wat ze zeggen…..
Kimberly
5 jaar ago AUTHORBizar hè, het zal onwetendheid en ongemak zijn. Dikke knuffel voor jou!
Nathalie - Volgmama.nl
5 jaar agoZo herkenbaar.. en je wilt ook niet weten wat voor reacties ik kreeg toen ik mijn beebje met 14 weken verloor. Ik kreeg reacties van “dan zal er vast wel iets mis mee zijn geweest en is het goed dat de natuur het zo bepaald”. Pardon? Het is nog naar de patholoog gegaan en ze hebben geen oorzaak of vreemde dingen kunnen vinden. Het kindje ligt nu op de begraafplaats. Sommige mensen denken echt niet na voordat ze iets zeggen. Ze bedoelen er geen kwaad mee maar toch..
Kimberly
5 jaar ago AUTHORBizar toch? Mensen bedoelen het vast goed maar gaan daarmee volledig voorbij aan jouw gevoelens en rouwproces. Ieder kind doet ertoe ongeacht de zwangerschapsduur.
Eke
5 jaar agoOch meid toch. Wat kunnen mensen je pijn doen he? Wij zijn, gelukkig, nog nooit een kindje verloren, maar onze tweede zwangerschap heeft wel ontzettend lang op zich laten wachten. Daarin kan ik je pijn voelen. Hopelijk gaat jullie wens snel in vervulling!
Kimberly
5 jaar ago AUTHORHelaas is het niet raadzaam om onze kinderwens door te zetten ivm kell- antistoffen. Het duurde even maar ik heb het geaccepteerd en ben nu zelfs opgeleid tot coach rouw & verlies tijdens de zwangerschap. Bijzondere en mooie baan. Thanks in ieder geval voor je lieve reactie!
Charlotte
5 jaar agoOch lieverd wat kunnen zulke opmerkingen toch pijn doen. Ik kan het me zo voorstellen. Je hebt dit heel mooi verwoord, hopelijk zet het veel mensen aan tot nadenken en zullen ze niet snel nog eens zo’n opmerking maken. Dikke knuffel voor jullie!
Monique
5 jaar agoWat ontzettend pijnlijk meis… Goed dat je dit toch hebt gepubliceerd! Omdat wij de eerste keer nogal wat moeite hadden om uberhaupt zwanger te worden ben ik sindsdien al heel voorzichtig als het gaat om dit soort dingen. Ik zou ook nooit zomaar zo’n opmerking maken, ook niet als grapje. Je weet inderdaad totaal niet wat er misschien speelt of heeft gespeeld!
Isabelle François
5 jaar agoOohhh… zo herkenbaar. Hier een vriendin die zelf jong aan kinderen is begonnen, die me vorig jaar aanspoorde ‘om eens voort te doen want anders wordt het leeftijdsverschil zo groot en we zijn zo jong niet meer’. Terwijl ze WIST dat ik drie miskramen had voor zoonlief er kwam.
Wat we toen allebei nog niet wisten, was dat de ellende nog ver van voorbij was. Nog een vroege miskraam en dan een mola zwangerschap – met zes maanden chemo tot gevolg.
Ik kan er nog altijd niet helemaal bij wat ons allemaal is overkomen, maar geniet gewoon zo veel mogelijk van zoonlief.
Enneuh… zo een opleiding tot coach… waar kan je die volgen?
Kimberly
5 jaar ago AUTHORHeftig zeg! Groot gelijk dat je zo veel mogelijk geniet van je zoon, die kleintjes zijn toch ook echt wel heel bijzonder.
De opleiding heb ik gevolgd bij Miriam van Kreij van Miskraambegeleiding Nederland, een hele bijzondere en waardevolle opleiding die wel energie vraagt en waarbij het handig is dat je al bezig bent of gaat als coach.
Fleur
5 jaar agoMooie blog. Jammer dat er altijd mensen zijn die niet nadenken voordat ze iets er uitflappen. Dikke knuffel
Kimberly
5 jaar ago AUTHORDat blijf je helaas houden inderdaad….